Do tego tak sobie myślę, jak ten świat pędzi do przodu, jak szybko zmieniam cyferki w liczbie roków, które liczę, jak szybko dzieci rosną, jak świat mija gdzieś obok, ani się obejrzę. I w jak wielu wymiarach przyszło mi istnieć. Kiedyś było "tu i teraz" - tylko ja, świat i moje emocje. A dziś internet sklonował mnie tak łatwo - blog, fora internetowe, komunikatory, portale społecznościowe - elektroniczne wersje mnie. He he się porobiło. Zmęczona jestem chwilowo tą moją wszechobecnością...
A co by was nie męczyć tylko tymi wynurzeniami, pokażę zaproszenia komunijne, które powstały na bazie tych zaproszeń. Matce chrzestnej pomysłu - Mamutce - która podsunęła mi rozwiązanie, jak w łatwy sposób z typowo niechłopięcego wzoru stworzyć coś - co pasowałaby na komunijną uroczystość - dziękuję :D
pięknie, bardzo delikatnie wyszły:)
OdpowiedzUsuńbardzo eleganckie i delikatne, podziwiam takie prace bo dla mnie to byłoby ogromne wyzwanie :)
OdpowiedzUsuńPięknie wyszło, świetnie sobie poradziłaś z tym wyzwaniem, cieszę się, że mogłam pomóc :))
OdpowiedzUsuńREWELACYJNE!! Bardzo mi się podobają!
OdpowiedzUsuńAle ładne, z tą organzą nabrały elegancji i lekkości :)
OdpowiedzUsuńsą genialne:) baardzo ładne:)
OdpowiedzUsuńBardzo delikatne i subtelne. Super!
OdpowiedzUsuńBardzo delikatne. Świetne:)
OdpowiedzUsuńThese are so lovely!! :)
OdpowiedzUsuńMnie się też podobają :)
OdpowiedzUsuńZapraszam po wyróżnienie i przy okazji podziwiam cierpliwość z tym kwieciem na zaproszeniach ;)
OdpowiedzUsuń